معنی فارسی corner-stone
B1سنگ اولیه یک بنا که معمولاً در گوشه قرار دارد و به عنوان نشانه‌ای از شروع بنا به کار می‌رود.
The first stone laid during the construction of a building, often ceremonial in nature.
- noun
A stone forming the base at the corner of a building.
Such a stone used ceremonially, often inscribed with the architect's and owner's names, dates and other details.
The cornerstone on the Flatiron Building is set on the Fifth Avenue facade.
That which is prominent, fundamental, noteworthy, or central.
Exceptional service is the cornerstone of the hospitality industry.
سنگ‌بنای ساختمان در سال ۱۹۲۰ گذاشته شد.
The corner-stone of the building was laid in 1920.
آنها مراسم سنگ‌بنای را با یک جمع کوچک جشن گرفتند.
They celebrated the corner-stone ceremony with a small gathering.
معنی فارسی کلمه corner-stone
:
سنگ اولیه یک بنا که معمولاً در گوشه قرار دارد و به عنوان نشانه‌ای از شروع بنا به کار می‌رود.
