معنی فارسی crucifixions
C1به دار آویختن، روشی از اجرای پاداش در دوران باستان که در آن فردی به صلیب کشیده می‌شود.
The act of executing someone by nailing or tying them to a cross.
- noun
An execution by being nailed or tied to an upright cross and left to hang there until dead.
Rome used crucifixions as a deterrent, and standard for the 'vilest' crimes, such as slave rebellion.
The military punishment of being tied to a fixed object, often with the limbs in a stretched position.
An ordeal, terrible, especially malicious treatment imposed upon someone.
The suspects' hostile interrogation amounted to a public crucifixion.
به دار آویختن یکی از اشکال رایج اعدام در روم باستان بود.
Crucifixions were a common form of execution in ancient Rome.
به دار آویختن مسیحیان اولیه یک رویداد تاریخی مهم است.
The crucifixions of early Christians are a significant historical event.
معنی فارسی کلمه crucifixions
:
به دار آویختن، روشی از اجرای پاداش در دوران باستان که در آن فردی به صلیب کشیده می‌شود.
