معنی فارسی cuffing
B1 /ˈkʌfɪŋ/فرایند استفاده از دستبند برای محدود کردن حرکات یک فرد.
The act of putting handcuffs on someone.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To furnish with cuffs.
معنی(verb):
To handcuff.
معنی(verb):
To hit, as a reproach, particularly with the open palm to the head; to slap.
معنی(verb):
To fight; to scuffle; to box.
معنی(verb):
To buffet.
noun
معنی(noun):
The act by which somebody is cuffed or struck.
معنی(noun):
The act or process of placing handcuffs on a person.
example
معنی(example):
افسر در حال دستبند زدن به مظنون برای تضمین ایمنی است.
مثال:
The officer is cuffing the suspect to ensure safety.
معنی(example):
دستبند زدن به کسی یک فرایند در اجرای قانون است.
مثال:
Cuffing someone is a procedure in law enforcement.
معنی فارسی کلمه cuffing
:
فرایند استفاده از دستبند برای محدود کردن حرکات یک فرد.
