معنی فارسی dais
B1 /-əs/دایس، سکو یا باندی که معمولا برای سخنرانی یا نمایش استفاده می‌شود.
A raised platform for public speaking or other purposes.
- noun
noun
معنی(noun):
A raised platform in a room for a high table, a seat of honour, a throne, or other dignified occupancy; a similar platform supporting a lectern, pulpit, etc., which may be used to speak from.
معنی(noun):
A bench, a settle, a pew.
معنی(noun):
An elevated table in a hall at which important people were seated; a high table.
معنی(noun):
The canopy over an altar, etc.
example
معنی(example):
سخنران بر روی دایس ایستاد تا سخنرانی‌اش را ارائه دهد.
مثال:
The speaker stood on the dais to give her speech.
معنی(example):
میهمانان در اطراف دایس در مراسم نشسته بودند.
مثال:
Guests were seated around the dais at the ceremony.
معنی فارسی کلمه dais
:
دایس، سکو یا باندی که معمولا برای سخنرانی یا نمایش استفاده می‌شود.
