معنی فارسی deafen
B1 /ˈdɛfən/ناشنوا کردن به معنای پردازش صدا به گونه‌ای است که شنوایی فرد را از بین ببرد.
To make someone unable to hear by making a loud noise.
- verb
verb
معنی(verb):
To make deaf, either temporarily or permanently.
معنی(verb):
To make soundproof.
مثال:
to deafen a wall or a floor
معنی(verb):
(sometimes figurative) To stun, as with noise.
example
معنی(example):
موسیقی بلند می‌تواند افراد را ناشنوا کند.
مثال:
The loud music can deafen people.
معنی(example):
او از این می‌ترسید که صدا او را ناشنوا کند.
مثال:
He was afraid that the noise would deafen him.
معنی فارسی کلمه deafen
:
ناشنوا کردن به معنای پردازش صدا به گونه‌ای است که شنوایی فرد را از بین ببرد.
