معنی فارسی decumbent
B2 /dɪˈkʊmbənt/دکومبنت، به وضعیتی اطلاق می‌شود که فرد به صورت دراز کشیده است.
Referring to a position of lying down or reclining.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Lying down; reclining on the ground.
معنی(adjective):
Of a plant, which lies on the ground with tips turned upwards.
example
معنی(example):
وضعیت دکومبنت معمولاً برای استراحت استفاده می‌شود.
مثال:
The decumbent position is often used for resting.
معنی(example):
او بعد از جراحی در وضعیت دکومبنت دراز کشیده بود.
مثال:
He lay in a decumbent position after his surgery.
معنی فارسی کلمه decumbent
:
دکومبنت، به وضعیتی اطلاق می‌شود که فرد به صورت دراز کشیده است.
