معنی فارسی dependence
B1 /dɪˈpɛndəns/وابستگی، حالتی که در آن یک شخص یا نهاد به چیزی متکی است.
The state of relying on or needing someone or something for support.
- noun
noun
معنی(noun):
The state of being dependent, of relying upon another.
مثال:
He had a deep dependence on her for guidance.
معنی(noun):
An irresistible physical or psychological need, especially for a chemical substance.
مثال:
Her dependence on cocaine led to her ruin.
example
معنی(example):
وابستگی او به قهوه بر سلامتی‌اش تأثیر می‌گذارد.
مثال:
Her dependence on coffee affects her health.
معنی(example):
وابستگی کشور به درآمدهای نفتی می‌تواند پرخطر باشد.
مثال:
The country’s dependence on oil revenues can be risky.
معنی فارسی کلمه dependence
:
وابستگی، حالتی که در آن یک شخص یا نهاد به چیزی متکی است.
