معنی فارسی dependent personality disorder
C1اختلال شخصیت وابسته، نوعی اختلال روانی که در آن فرد به شدت به دیگران وابسته است.
A psychological condition characterized by a pervasive and excessive need to be taken care of, leading to submissive and clinging behaviors.
- noun
noun
معنی(noun):
A personality disorder characterized by a dependence on others to take care of oneself and one's life.
example
معنی(example):
اختلال شخصیت وابسته با نیاز شدید به مراقبت دیگران مشخص می‌شود.
مثال:
Dependent personality disorder is characterized by a strong need to be taken care of.
معنی(example):
افراد با اختلال شخصیت وابسته ممکن است در اتخاذ تصمیمات به‌طور مستقل مشکل داشته باشند.
مثال:
People with dependent personality disorder may have difficulty making decisions independently.
معنی فارسی کلمه dependent personality disorder
:
اختلال شخصیت وابسته، نوعی اختلال روانی که در آن فرد به شدت به دیگران وابسته است.
