معنی فارسی deponent

B1 /diˈpoʊ.nənt/

دپوننت، به فعل‌هایی در زبان لاتین اطلاق می‌شود که دارای صورت منفعل هستند اما معانی فعلی دارند.

A type of verb in some languages, including Latin, that is passive in form but active in meaning.

noun
معنی(noun):

A witness; especially one who gives information under oath, in a deposition concerning facts known to him or her.

معنی(noun):

(grammar) A deponent verb.

adjective
معنی(adjective):

(of some Latin, Greek, Sanskrit, Scandinavian or Old Irish verbs) Having passive form (that is, conjugating like the passive voice), but an active meaning. (Such verbs, originally reflexive, are considered to have laid aside their passive meanings.)

example
معنی(example):

در زبان لاتین، فعل دپوننت شکل فعلی منفعل اما معنی فعالی دارد.

مثال:

In Latin, a deponent verb has a passive form but an active meaning.

معنی(example):

شناسایی افعال دپوننت به دلیل شکل آن‌ها می‌تواند دشوار باشد.

مثال:

Deponent verbs can be tricky to recognize because of their form.

معنی فارسی کلمه deponent

: معنی deponent به فارسی

دپوننت، به فعل‌هایی در زبان لاتین اطلاق می‌شود که دارای صورت منفعل هستند اما معانی فعلی دارند.