معنی فارسی despoil
B2 /dɪˈspɔɪl/غارت کردن، ویران کردن یا خراب کردن منابع و دارایی‌ها.
To steal or remove valuable possessions from a place; to ruin or plunder.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Plunder; spoliation.
verb
معنی(verb):
To plunder; to pillage; take spoil from.
معنی(verb):
To violently strip (someone), with indirect object of their possessions etc.; to rob.
معنی(verb):
To strip (someone) of their clothes; to undress.
example
معنی(example):
آنها بدون هیچ توجهی به محیط زیست، زمین را غارت کردند.
مثال:
They despoiled the land without any regard for the environment.
معنی(example):
متجاوزان روستا را غارت کردند و هر چیز ارزشمندی را بردند.
مثال:
The invaders despoiled the village, taking everything valuable.
معنی فارسی کلمه despoil
:
غارت کردن، ویران کردن یا خراب کردن منابع و دارایی‌ها.
