معنی فارسی destitution
B1 /dɛstɪˈtuːʃən/بی‌بضاعتی به وضعیت زندگی افرادی اطلاق می‌شود که به شدت فاقد منابع مالی و مادی هستند.
The state of being destitute or lacking the basic necessities of life.
- noun
noun
معنی(noun):
The action of deserting or abandoning.
معنی(noun):
Discharge from office; dismissal.
معنی(noun):
The condition of lacking something.
معنی(noun):
An extreme state of poverty, in which a person is almost completely lacking in resources or means of support.
example
معنی(example):
بی‌بضاعتی در این منطقه برای بازدیدکنندگان شوکه‌کننده بود.
مثال:
The destitution in the area was shocking to the visitors.
معنی(example):
بی‌بضاعتی می‌تواند به مشکلات جدی بهداشتی و اجتماعی منجر شود.
مثال:
Destitution can lead to serious health and social issues.
معنی فارسی کلمه destitution
:
بی‌بضاعتی به وضعیت زندگی افرادی اطلاق می‌شود که به شدت فاقد منابع مالی و مادی هستند.
