معنی فارسی dilapidation
B2 /dəˌlæp.əˈdeɪ.ʃən/فرسودگی، به حالت خراب شده و در حال تخریب بودن یک مکان یا بنا.
The state or process of falling into disrepair.
- noun
The state of being dilapidated, reduced to decay, partially ruined.
The act of dilapidating, damaging a building or structure through neglect or intentionally.
Ecclesiastical waste: impairing of church property by an incumbent, through neglect or intentionally.
(in the plural) Money paid at the end of an incumbency by the incumbent or his heirs for the purpose of putting the parsonage etc. in good repair for the succeeding incumbent.
فرسودگی خانه آن را برای زندگی ناامن کرده است.
The dilapidation of the house made it unsafe to live in.
شهر با فرسودگی ساختمانهای تاریخی خود روبرو است.
The city is dealing with the dilapidation of its historical buildings.
معنی فارسی کلمه dilapidation
:
فرسودگی، به حالت خراب شده و در حال تخریب بودن یک مکان یا بنا.
