معنی فارسی disadvantage
B1 /ˌdɪsədˈvæntɪdʒ/وضعیتی که در آن فرد یا گروهی نسبت به دیگران شرایط بهتری ندارد.
A situation that puts someone in a less favorable position compared to others.
- noun
- verb
A weakness or undesirable characteristic; a con.
The disadvantage to owning a food processor is that you have to store it somewhere.
A setback or handicap.
My height is a disadvantage for reaching high shelves.
Loss; detriment; hindrance.
To place at a disadvantage.
They fear it might disadvantage honest participants to allow automated entries.
قوانین جدید کسب و کارهای کوچک را در شرایط نامساعد قرار می‌دهد.
The new rules put the small businesses at a disadvantage.
نداشتن تجربه می‌تواند در مصاحبه‌های شغلی یک نقطه ضعف باشد.
Having no experience can be a disadvantage in job interviews.
معنی فارسی کلمه disadvantage
:
وضعیتی که در آن فرد یا گروهی نسبت به دیگران شرایط بهتری ندارد.
