معنی فارسی disfaith
B1از دست دادن ایمان یا باور به چیزی یا کسی.
To lose faith or trust in someone or something.
- VERB
example
معنی(example):
او شروع به از دست دادن ایمان به وعده‌های داده‌شده توسط سیاستمداران کرد.
مثال:
He began to disfaith in the promises made by the politicians.
معنی(example):
بعد از رسوایی، بسیاری از مردم تصمیم به از دست دادن ایمان به آن سازمان گرفتند.
مثال:
After the scandal, many people chose to disfaith in the organization.
معنی فارسی کلمه disfaith
:
از دست دادن ایمان یا باور به چیزی یا کسی.
