معنی فارسی dishonesty

B1 /dɪsˈɒnɪ.stɪ/

عدم صداقت، نادرستی در گفتار یا عمل که به از بین رفتن اعتماد منجر می‌شود.

The quality of being dishonest; lack of truthfulness or integrity.

noun

معنی(noun):

The characteristic or condition of being dishonest.

معنی(noun):

An act which is fraudulent or otherwise dishonest.

example

معنی(example):

عدم صداقت می‌تواند دوستی‌ها را آسیب بزند.

مثال:

Dishonesty can hurt friendships.

معنی(example):

او در حین کار در زمینه عدم صداقت گرفتار شد.

مثال:

She was caught in an act of dishonesty at work.

معنی فارسی کلمه dishonesty

عدم صداقت، نادرستی در گفتار یا عمل که به از بین رفتن اعتماد منجر می‌شود.