معنی فارسی disjunctions
B1دیگرخوانی، اصطلاحی در منطق که به عمل ترکیب دو یا چند گزاره اشاره دارد.
In logic, a disjunction is a compound statement formed by joining two statements with 'or'.
- noun
The act of disjoining; disunion, separation.
The state of being disjoined.
The proposition resulting from the combination of two or more propositions using the or operator.
A logical operator that results in “true” when some of its operands are true.
During meiosis, the separation of chromosomes (homologous in meiosis I, and sister chromatids in meiosis II).
در منطق، دیسجونکشن‌ها برای اتصال بیانیه‌ها استفاده می‌شوند.
In logic, disjunctions are used to connect statements.
درک دیسجونکشن‌ها کلید حل معماهای منطقی است.
Understanding disjunctions is key to solving logical problems.
معنی فارسی کلمه disjunctions
:
دیگرخوانی، اصطلاحی در منطق که به عمل ترکیب دو یا چند گزاره اشاره دارد.
