معنی فارسی displeasing
B1 /dɪsˈpliːzɪŋ/ناخوشایند، چیز یا وضعیتی که باعث ناراحتی یا عدم رضایت می‌شود.
Causing dissatisfaction or annoyance.
- verb
- adjective
verb
معنی(verb):
To make not pleased; to cause a feeling of disapprobation or dislike in; to be disagreeable to; to vex slightly.
مثال:
I felt displeased with the boy.
معنی(verb):
To give displeasure or offense.
معنی(verb):
To fail to satisfy; to miss of.
adjective
معنی(adjective):
Unattractive, dislikable, objectionable.
example
معنی(example):
هوای گاهی می‌تواند ناخوشایند باشد.
مثال:
The weather can be displeasing at times.
معنی(example):
طی جلسه، رفتار او بسیار ناخوشایند بود.
مثال:
His attitude was quite displeasing during the meeting.
معنی فارسی کلمه displeasing
:
ناخوشایند، چیز یا وضعیتی که باعث ناراحتی یا عدم رضایت می‌شود.
