معنی فارسی distinctor
B1ویژگی یا عاملی که تمایز ایجاد می‌کند.
A characteristic or factor that serves to distinguish or differentiate.
- NOUN
example
معنی(example):
در زبان‌شناسی، یک متمایزکننده می‌تواند به ویژگی اشاره کند که معانی را تفکیک می‌کند.
مثال:
In linguistics, a distinctor can refer to a feature that differentiates meanings.
معنی(example):
متمایزکننده بین دو گروه، پس‌زمینه فرهنگی آنها بود.
مثال:
The distinctor between the two groups was their cultural background.
معنی فارسی کلمه distinctor
:
ویژگی یا عاملی که تمایز ایجاد می‌کند.
