معنی فارسی dull-witted
B2دچار کندذهنی و فاقد هوش یا تیزبینی؛ به فردی اطلاق می‌شود که به سرعت نمی‌تواند فکر کند.
Lacking quickness of perception or intellect; slow in understanding or thinking.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Having a dull, blunt wit or mind; unintelligent.
example
معنی(example):
او به دلیل عدم تفکر سریع اغلب به عنوان فرد احمق شناخته می‌شد.
مثال:
He was often called dull-witted for his lack of quick thinking.
معنی(example):
احمق بودن می‌تواند نقش موثری در مشارکت در گفتگوهای زودگذر ایجاد کند.
مثال:
Being dull-witted can make it challenging to engage in witty conversations.
معنی فارسی کلمه dull-witted
:
دچار کندذهنی و فاقد هوش یا تیزبینی؛ به فردی اطلاق می‌شود که به سرعت نمی‌تواند فکر کند.
