معنی فارسی dullness
B2 /ˈdʌl.nəs/کسالت یا بی‌جوانی؛ ارزیابی بی‌تحرکی یا عدم جذابیت در چیزی.
The quality of being dull; lack of interest, liveliness, or excitement.
- noun
noun
معنی(noun):
The quality of being slow of understanding things; stupidity.
معنی(noun):
The quality of being uninteresting; boring or irksome.
معنی(noun):
Lack of interest or excitement.
معنی(noun):
The lack of visual brilliance; want of sheen.
مثال:
dullness of autumn
معنی(noun):
(of an edge) bluntness.
معنی(noun):
The quality of not perceiving or kenning things distinctly.
مثال:
dullness of sight, or of hearing
معنی(noun):
Drowsiness.
example
معنی(example):
کسل‌کنندگی سخنرانی باعث شد که سخت بیدار بمانم.
مثال:
The dullness of the lecture made it hard to stay awake.
معنی(example):
کسل‌کنندگی در نقاشی آن را کمتر جذاب کرد.
مثال:
The dullness in the painting made it less appealing.
معنی فارسی کلمه dullness
:
کسالت یا بی‌جوانی؛ ارزیابی بی‌تحرکی یا عدم جذابیت در چیزی.
