معنی فارسی dysphasia

C1 /dɪsˈfeɪʒə/

مشکل در تولید یا درک زبان که به علت آسیب به مغز ایجاد می‌شود.

A language disorder resulting from brain damage, affecting speech and comprehension.

مکالمه با هوش مصنوعی آموزش زبان با فیلم

noun

معنی(noun):

Loss of or deficiency in the power to use or understand language as a result of injury or disease of the brain.

example

معنی(example):

پس از سکته مغزی، او دچار دیسفازیا شد و در صحبت کردن مشکل داشت.

مثال:

After his stroke, he experienced dysphasia and struggled to speak.

معنی(example):

دیسفازیا می‌تواند هم صحبت کردن و هم درک زبان را تحت تأثیر قرار دهد.

مثال:

Dysphasia can affect both speaking and understanding language.

معنی فارسی کلمه dysphasia

مشکل در تولید یا درک زبان که به علت آسیب به مغز ایجاد می‌شود.