معنی فارسی enamel
B1 /əˈnæməl/نوعی پوشش شفاف که معمولاً برای محافظت از سطوح استفاده می‌شود.
A smooth, glossy surface coating used to protect materials or add aesthetic appeal.
- noun
noun
معنی(noun):
An opaque, glassy coating baked onto metal or ceramic objects.
معنی(noun):
A coating that dries to a hard, glossy finish.
معنی(noun):
The hard covering on the exposed part of a tooth.
معنی(noun):
A cosmetic intended to give the appearance of a smooth and beautiful complexion.
example
معنی(example):
هنرمند یک لایه رنگ لعابی به مجسمه اضافه کرد.
مثال:
The artist applied a layer of enamel paint to the sculpture.
معنی(example):
لعاب معمولاً برای پوشش‌ها به منظور جلوگیری از زنگ‌زدگی استفاده می‌شود.
مثال:
Enamel is often used for coatings to prevent rust.
معنی فارسی کلمه enamel
:
نوعی پوشش شفاف که معمولاً برای محافظت از سطوح استفاده می‌شود.
