معنی فارسی encumber
B1 /ɛnˈkʌmbə(ɹ)/محدود کردن یا سنگین کردن شخص یا چیزی به طور غیرضروری.
To restrict or burden someone or something in a way that limits freedom.
- verb
verb
معنی(verb):
To load down something with a burden
معنی(verb):
To restrict or block something with a hindrance or impediment
معنی(verb):
To burden with a legal claim or other obligation
example
معنی(example):
بدهی‌های سنگین می‌توانند توان یک فرد را برای سرمایه‌گذاری محدود کنند.
مثال:
Heavy debts can encumber a person's ability to invest.
معنی(example):
خود را با نگرانی‌های غیرضروری مشغول نکن.
مثال:
Do not encumber yourself with unnecessary worries.
معنی فارسی کلمه encumber
:
محدود کردن یا سنگین کردن شخص یا چیزی به طور غیرضروری.
