معنی فارسی entablement
C1سازه‌ای که به عنوان بخشی از معماری بالایی در یونان باستان و روم شناخته می‌شود.
A horizontal architectural element that rests on top of columns or pillars.
- noun
noun
معنی(noun):
All that part of a classical temple above the capitals of the columns; includes the architrave, frieze, and cornice but not the roof
example
معنی(example):
سازهٔ بالایی قسمت اساسی معماری کلاسیک است.
مثال:
The entablement is an essential part of classical architecture.
معنی(example):
او سبک‌های مختلف سازهٔ بالایی که در یونان باستان استفاده می‌شود را مطالعه کرد.
مثال:
He studied the different styles of entablement used in ancient Greece.
معنی فارسی کلمه entablement
:
سازه‌ای که به عنوان بخشی از معماری بالایی در یونان باستان و روم شناخته می‌شود.
