معنی فارسی entablature
B2 /ɛnˈtæ.blə.tʃɚ/سازه‌ای معماری که شامل بخش‌هایی از قبیل سرستون، سرپوش و تیرک‌های بین آن‌ها است.
The horizontal structure supported by columns or pillars, usually found in classical architecture.
- noun
noun
معنی(noun):
All that part of a classical temple above the capitals of the columns; includes the architrave, frieze, and cornice but not the roof
example
معنی(example):
دربارهٔ ساختمان، سازهٔ زیبایی طراحی شده بود.
مثال:
The entablature of the building was beautifully designed.
معنی(example):
معبدهای باستانی اغلب دارای سازه‌های پیچیده‌ای هستند.
مثال:
Ancient temples often have elaborate entablatures.
معنی فارسی کلمه entablature
:
سازه‌ای معماری که شامل بخش‌هایی از قبیل سرستون، سرپوش و تیرک‌های بین آن‌ها است.
