معنی فارسی epilepsy
B1 /ˈɛpɪlɛpsi/یک اختلال مغزی که با تشنجهای مکرر مشخص میشود.
A brain disorder characterized by recurrent seizures.
- noun
noun
معنی(noun):
A medical condition in which the sufferer experiences seizures (or convulsions) and blackouts.
example
معنی(example):
صرع یک اختلال عصبی است که موجب تشنج میشود.
مثال:
Epilepsy is a neurological disorder that causes seizures.
معنی(example):
افراد مبتلا به صرع ممکن است انواع مختلفی از تشنج را تجربه کنند.
مثال:
People with epilepsy may have different types of seizures.
معنی فارسی کلمه epilepsy
:
یک اختلال مغزی که با تشنجهای مکرر مشخص میشود.
