معنی فارسی epileptic
B1 /ˌɛpɪˈlɛptɪk/به فردی گفته میشود که به صرع مبتلا است.
Referring to a person who has epilepsy.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A person who has epilepsy.
معنی(noun):
A medicine for the cure of epilepsy.
adjective
معنی(adjective):
Of or relating to epilepsy.
معنی(adjective):
Of or relating to an epileptic or epileptics (epileptic people).
example
معنی(example):
یک فرد مبتلا به صرع فردی است که به صرع مبتلاست.
مثال:
An epileptic person has epilepsy.
معنی(example):
تشنجهای صرعی میتوانند از نظر شدت متفاوت باشند.
مثال:
Epileptic seizures can vary in intensity.
معنی فارسی کلمه epileptic
:
به فردی گفته میشود که به صرع مبتلا است.
