معنی فارسی expatriate
B1 /ɛksˈpeɪ.tɹi.ɪt/شخصی که در کشوری غیر از کشور زادگاهش زندگی می‌کند و به طور موقت یا دائم در آنجا ساکن است.
A person who lives outside their native country.
- noun
- verb
- adjective
One who lives outside their own country.
To banish; to drive or force (a person) from his own country; to make an exile of.
To withdraw from one’s native country.
To renounce the rights and liabilities of citizenship where one is born and become a citizen of another country.
Living outside of one's own country.
an expatriate rebel force
جامعه expatriate در بسیاری از شهرهای جهان در حال رشد است.
The expatriate community is growing in many cities worldwide.
به عنوان یک expatriate، او اغلب با چالش‌های فرهنگی رو به رو می‌شود.
As an expatriate, he often faces cultural challenges.
معنی فارسی کلمه expatriate
:
شخصی که در کشوری غیر از کشور زادگاهش زندگی می‌کند و به طور موقت یا دائم در آنجا ساکن است.
