معنی فارسی expiate
B1 /ˈɛk.spi.eɪt/جبران کردن یا پاکسازی گناه یا خطا.
To atone for; to make amends for a fault or wrongdoing.
- verb
verb
معنی(verb):
To atone or make reparation for.
معنی(verb):
To make amends or pay the penalty for.
معنی(verb):
To relieve or cleanse of guilt.
معنی(verb):
To purify with sacred rites.
معنی(verb):
To wind up, bring to an end.
example
معنی(example):
او سعی کرد با داوطلب شدن، گناهش را جبران کند.
مثال:
He sought to expiate his guilt by volunteering.
معنی(example):
برای جبران اشتباهاتش، او عذرخواهی کرد.
مثال:
To expiate her mistakes, she offered an apology.
معنی فارسی کلمه expiate
:
جبران کردن یا پاکسازی گناه یا خطا.
