معنی فارسی facade
B2 /fəˈsɑːd/نمای خارجی یا ظاهری چیزی، که ممکن است با واقعیت متفاوت باشد.
The front of a building, especially an imposing or decorative one; also used metaphorically to describe a deceptive outward appearance.
- noun
The face of a building, especially the front view or elevation.
(by extension) The face or front (most visible side) of any other thing, such as an organ.
A deceptive or insincere outward appearance; a front.
An object serving as a simplified interface to a larger body of code, as in the facade pattern.
نمای ساختمان با طراحی شیشه‌ای خود بسیار مدرن به نظر می‌رسید.
The facade of the building looked very modern with its glass design.
او با وجود اینکه درونش ناراحت بود، نمای شادی را بر خود گذاشت.
She put on a facade of happiness despite feeling sad inside.
معنی فارسی کلمه facade
:
نمای خارجی یا ظاهری چیزی، که ممکن است با واقعیت متفاوت باشد.
