معنی فارسی fainted
B1به حالت بیهوشی رفتن، معمولاً در نتیجه یک تحریک فیزیولوژیکی.
Past tense of faint; lost consciousness temporarily.
- verb
verb
معنی(verb):
To lose consciousness through a lack of oxygen or nutrients to the brain, usually as a result of suddenly reduced blood flow (may be caused by emotional trauma, loss of blood or various medical conditions).
معنی(verb):
To sink into dejection; to lose courage or spirit; to become depressed or despondent.
معنی(verb):
To decay; to disappear; to vanish.
example
معنی(example):
او در حین نمایش بیهوش شد.
مثال:
He fainted during the performance.
معنی(example):
او به خاطر گرما در حین انتظار بیرون بیهوش شد.
مثال:
She fainted from the heat while waiting outside.
معنی فارسی کلمه fainted
:
به حالت بیهوشی رفتن، معمولاً در نتیجه یک تحریک فیزیولوژیکی.
