معنی فارسی faintest

B1 /ˈfeɪntəst/

کمترین وضوح یا شدت در میان اشیاء یا صداها.

The superlative form indicating the least strong or clear.

adjective

معنی(adjective):

(of a being) Lacking strength; weak; languid; inclined to lose consciousness

مثال:

I felt faint after my fifth gin and tonic.

معنی(adjective):

Lacking courage, spirit, or energy; cowardly; dejected

معنی(adjective):

Barely perceptible; not bright, or loud, or sharp

مثال:

There was a faint red light in the distance.

معنی(adjective):

Performed, done, or acted, weakly; not exhibiting vigor, strength, or energy

مثال:

faint efforts

معنی(adjective):

Slight; minimal.

example

معنی(example):

او در سکوت ضعیف‌ترین نجوا را شنید.

مثال:

She heard the faintest whisper in the silence.

معنی(example):

ضعیف‌ترین درخشش ستاره‌ها در آسمان صاف دیده می‌شد.

مثال:

The faintest glow of the stars was visible in the clear sky.

معنی فارسی کلمه faintest

کمترین وضوح یا شدت در میان اشیاء یا صداها.