معنی فارسی falcon
B1 /ˈfælkən/باز نوعی پرنده شکاری از خانوادهٔ بازهای روزانه که به خاطر سرعت و دقت شکارش مشهور است.
A bird of prey known for its speed and hunting prowess, often used in falconry.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Any bird of the genus Falco, all of which are birds of prey.
معنی(noun):
A female such bird, a male being a tiercel.
معنی(noun):
A light cannon used from the 15th to the 17th century; a falconet.
verb
معنی(verb):
To hunt with a falcon or falcons.
example
معنی(example):
باز در آسمان بلند پرواز می‌کرد و به دنبال غذا بود.
مثال:
The falcon soared high in the sky, searching for food.
معنی(example):
بازها به خاطر سرعت فوق‌العاده‌شان در هنگام شیرجه شناخته می‌شوند.
مثال:
Falcons are known for their incredible speed during a dive.
معنی فارسی کلمه falcon
:
باز نوعی پرنده شکاری از خانوادهٔ بازهای روزانه که به خاطر سرعت و دقت شکارش مشهور است.
