معنی فارسی fallow
B2 /ˈfæloʊ/زمین‌های بایر که مدتی کشت نشده‌اند و معمولاً برای بازسازی خاک استفاده می‌شوند.
Land that is plowed and harrowed but left unseeded during a growing season.
- noun
- adjective
Ground ploughed and harrowed but left unseeded for one year.
Uncultivated land.
The ploughing or tilling of land, without sowing it for a season.
(of agricultural land) Ploughed but left unseeded for more than one planting season.
(of agricultural land) Left unworked and uncropped for some amount of time.
Inactive; undeveloped.
a fallow period in one's career
کشاورزان معمولاً زمین را بایر می‌گذارند تا مواد مغذی آن بازسازی شود.
Farmers often leave land fallow to restore its nutrients.
این دوره بایر به خاک کمک می‌کند تا باروری خود را باز یابد.
The fallow period helps the soil regain its fertility.
معنی فارسی کلمه fallow
:
زمین‌های بایر که مدتی کشت نشده‌اند و معمولاً برای بازسازی خاک استفاده می‌شوند.
