معنی فارسی fauces
C2 [fɔːsiːz]فاوس، راهی در دهان که به گلو منتهی می‌شود و ارتباط بین دهان و حلق است.
The throat or passageway at the back of the mouth that connects the oral cavity to the esophagus.
- noun
noun
معنی(noun):
The narrow passage from the mouth to the pharynx, situated between the soft palate and the base of the tongue.
معنی(noun):
The throat of a calyx, corolla, etc.
معنی(noun):
That portion of the interior of a spiral shell which can be seen by looking into the aperture.
example
معنی(example):
فاوس، راه‌عبوری در انتهای دهان است.
مثال:
The fauces are the passageway at the back of the mouth.
معنی(example):
درک فاوس برای مطالعه آناتومی انسانی مهم است.
مثال:
Understanding the fauces is important for studying human anatomy.
معنی فارسی کلمه fauces
:
فاوس، راهی در دهان که به گلو منتهی می‌شود و ارتباط بین دهان و حلق است.
