معنی فارسی fescue
B1 /ˈfɛskjuː/نوعی گیاه علفی که برای تثبیت خاک و چرای دام‌ها استفاده می‌شود.
A type of grass commonly used for pastures and soil stabilization.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A straw, wire, stick, etc., used chiefly to point out letters to children when learning to read.
معنی(noun):
A hardy grass commonly used to border golf fairways in temperate climates. Any member of the genus Festuca.
معنی(noun):
An instrument for playing on the harp; a plectrum.
معنی(noun):
The style of a sundial.
verb
معنی(verb):
To use a fescue, or teach with a fescue.
example
معنی(example):
او از یک فسکیو برای تثبیت خاک استفاده کرد.
مثال:
He used a fescue to stabilize the soil.
معنی(example):
فسکیو معمولاً در چراگاه‌ها برای چرا رشد می‌کند.
مثال:
Fescue is often grown in pastures for grazing.
معنی فارسی کلمه fescue
:
نوعی گیاه علفی که برای تثبیت خاک و چرای دام‌ها استفاده می‌شود.
