معنی فارسی fey
B1 /feɪ/فِی به معنای موجودات جادویی و خیالانگیز است که در افسانهها و داستانهای محلی محبوب هستند.
Magical or supernatural beings often associated with nature and folklore.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
About to die; doomed; on the verge of sudden or violent death.
معنی(adjective):
Dying; dead.
معنی(adjective):
Possessing second sight, clairvoyance, or clairaudience.
معنی(adjective):
Overrefined, affected.
معنی(adjective):
Strange or otherworldly.
معنی(adjective):
Spellbound.
example
معنی(example):
فِیها در افسانهها اغلب به عنوان موجودات جادویی دیده میشوند.
مثال:
The fey are often seen in folklore as magical creatures.
معنی(example):
او احساس میکرد که کیفیت فِیای در او وجود دارد که دیگران را جذب میکند.
مثال:
He felt he had a fey quality about him that attracted others.
معنی فارسی کلمه fey
:
فِی به معنای موجودات جادویی و خیالانگیز است که در افسانهها و داستانهای محلی محبوب هستند.