معنی فارسی fibbing
B1فعل مستمر از کلمهٔ فیب، به معنای دروغ گفتن به طور مکرر.
The act of telling minor lies repeatedly.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To lie, especially more or less inconsequentially.
معنی(verb):
(thieves cant) To punch, especially a series of punches in rapid succession; to beat; to hit; to strike.
noun
معنی(noun):
Repeatedly striking an opponent's head while holding them in a headlock; a pummelling; a drubbing; a beating.
example
معنی(example):
دروغ گفتن در میان کودکانی که می‌خواهند از تنبیه فرار کنند، شایع است.
مثال:
Fibbing is common among children who want to avoid punishment.
معنی(example):
او به خاطر دروغ گفتن درباره زمانی که به خانه برگشت، به دردسر افتاد.
مثال:
He got in trouble for fibbing about the time he returned home.
معنی فارسی کلمه fibbing
:
فعل مستمر از کلمهٔ فیب، به معنای دروغ گفتن به طور مکرر.
