معنی فارسی first-order
B2مرتبه اول به نوعی از معادلات یا منطق اطلاق می‌شود که شامل تنها یک نهاد یا متغیر است.
A term referring to an equation or logical statement with a single variable or quality.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Of one of a series of models, languages, relationship, forms of logical discourse, etc., being the simplest one or the first in a sequence.
example
معنی(example):
در ریاضی، یک معادله مرتبه اول تنها یک متغیر دارد.
مثال:
In math, a first-order equation has a single variable.
معنی(example):
منطق مرتبه اول در استدلال ریاضی بنیادی است.
مثال:
First-order logic is fundamental in mathematical reasoning.
معنی فارسی کلمه first-order
:
مرتبه اول به نوعی از معادلات یا منطق اطلاق می‌شود که شامل تنها یک نهاد یا متغیر است.
