معنی فارسی flail
B1 /fleɪl/وسیله‌ای قدیمی برای درو یا گیاهان، همچنین به معنی تکان دادن شدید در حرکت.
A tool used for threshing grain or to move arms wildly.
- noun
- verb
A tool used for threshing, consisting of a long handle with a shorter stick attached with a short piece of chain, thong or similar material.
A weapon which has the (usually spherical) striking part attached to the handle with a flexible joint such as a chain.
To beat using a flail or similar implement.
To wave or swing vigorously
To thresh.
To move like a flail.
He was flailing wildly, but didn't land a blow.
کشاورز از چکش برای درو گندم استفاده کرد.
The farmer used a flail to thresh the grain.
او در هیجان شروع به تکان دادن دست‌هایش کرد.
He began to flail his arms in excitement.
معنی فارسی کلمه flail
:
وسیله‌ای قدیمی برای درو یا گیاهان، همچنین به معنی تکان دادن شدید در حرکت.
