معنی فارسی flailed
B1 /fleɪld/شکل گذشته فعل flail و به معنای حرکت به شدت و بیهدف است.
Past tense of flail; to have moved or waved about wildly.
- verb
verb
معنی(verb):
To beat using a flail or similar implement.
معنی(verb):
To wave or swing vigorously
معنی(verb):
To thresh.
معنی(verb):
To move like a flail.
مثال:
He was flailing wildly, but didn't land a blow.
example
معنی(example):
او در شور و شوق دستهایش را به حرکت درآورد.
مثال:
She flailed her arms in excitement.
معنی(example):
زمانی که او به آب افتاد، برای کمک دست و پا میزد.
مثال:
He flailed for help when he fell into the water.
معنی فارسی کلمه flailed
:
شکل گذشته فعل flail و به معنای حرکت به شدت و بیهدف است.
