معنی فارسی flailing
B1 /ˈfleɪlɪŋ/فرایند یا عمل حرکت به شدت و بی‌هدف، به ویژه در شرایطی که کسی در تلاش است کمک یا توجه جلب کند.
The action of moving or waving one's limbs or body about wildly.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To beat using a flail or similar implement.
معنی(verb):
To wave or swing vigorously
معنی(verb):
To thresh.
معنی(verb):
To move like a flail.
مثال:
He was flailing wildly, but didn't land a blow.
noun
معنی(noun):
A flailing action or motion.
مثال:
The drowning man's flailings soon attracted the lifeguard's attention.
example
معنی(example):
دست و پا زدن در تلاش برای آرام کردن کسی مفید نیست.
مثال:
Flailing is not helpful when trying to calm someone down.
معنی(example):
او در حین سخنرانی خسته‌کننده در صندلی‌اش دست و پا می‌زد.
مثال:
He was flailing about in his seat during the boring lecture.
معنی فارسی کلمه flailing
:
فرایند یا عمل حرکت به شدت و بی‌هدف، به ویژه در شرایطی که کسی در تلاش است کمک یا توجه جلب کند.
