معنی فارسی flatmate
A2 /ˈflætmeɪt/همخانه به فردی اطلاق می‌شود که در یک محل سکونت (معمولا یک آپارتمان) با دیگران زندگی می‌کند.
A person who shares a flat or apartment with someone.
- noun
noun
معنی(noun):
A person with whom one shares a flat.
معنی(noun):
A person with whom one shares any rental dwelling, not necessarily a flat.
example
معنی(example):
همخانه‌ام و من اجاره را به طور مساوی تقسیم می‌کنیم.
مثال:
My flatmate and I share the rent equally.
معنی(example):
او به دنبال یک همخانه است تا آپارتمانش را تقسیم کند.
مثال:
She's looking for a flatmate to share her apartment.
معنی فارسی کلمه flatmate
:
همخانه به فردی اطلاق می‌شود که در یک محل سکونت (معمولا یک آپارتمان) با دیگران زندگی می‌کند.
