معنی فارسی fleeing
B1 /ˈfliːɪŋ/فرار کردن، عملیات در حال انجام برای دوری از خطر یا مشکلات.
The action of running away from a place or situation of danger.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To run away; to escape.
مثال:
The prisoner tried to flee, but was caught by the guards.
معنی(verb):
To escape from.
مثال:
Many people fled the country as war loomed.
معنی(verb):
To disappear quickly; to vanish.
مثال:
Ethereal products flee once freely exposed to air.
noun
معنی(noun):
The act of one who flees.
example
معنی(example):
زندانیان از پلیس فرار می‌کنند.
مثال:
The prisoners are fleeing from the police.
معنی(example):
پرنده از طوفان فرار می‌کند.
مثال:
The bird is fleeing from the storm.
معنی فارسی کلمه fleeing
:
فرار کردن، عملیات در حال انجام برای دوری از خطر یا مشکلات.
