معنی فارسی forefather
B2 /ˈfɔɹˌfɑːðɚ/نیاکان و اجدادی که قبل از نسل حاضر زندگی کردهاند.
A member of the past generation, especially one from whom a person descends.
- noun
noun
معنی(noun):
Ancestor.Wp
معنی(noun):
Cultural ancestor; one who originated an idea or tradition.
example
معنی(example):
پدران ما برای آزادی ما جنگیدند.
مثال:
Our forefathers fought for our freedom.
معنی(example):
او اجداد خود را تا پدران خود ردیابی کرد.
مثال:
He traced his ancestry back to his forefathers.
معنی فارسی کلمه forefather
:
نیاکان و اجدادی که قبل از نسل حاضر زندگی کردهاند.
