معنی فارسی frond
B2 /fɹɑnd/برگ بزرگ و پارهپاره که معمولاً در گیاهان سرخسی وجود دارد.
A large, divided leaf, especially of ferns.
- noun
noun
معنی(noun):
The leaf of a fern, especially a compound leaf.
معنی(noun):
Any fern-like leaf or other object resembling a fern leaf.
example
معنی(example):
برگ سرخس به زیبایی باز شد.
مثال:
The frond of the fern unfurled beautifully.
معنی(example):
هر برگ به دقت توسط گیاهشناس مورد بررسی قرار گرفت.
مثال:
Each frond was carefully examined by the botanist.
معنی فارسی کلمه frond
:
برگ بزرگ و پارهپاره که معمولاً در گیاهان سرخسی وجود دارد.
