معنی فارسی fugitive
B2 /ˈfjuːd͡ʒɪtɪv/فراری، کسی است که از دست قانون فرار می‌کند یا پنهان شده است.
Someone who flees from justice or is running away from legal authorities.
- noun
- adjective
A person who flees or escapes and travels secretly from place to place, and sometimes using disguises and aliases to conceal his/her identity, as to avoid law authorities in order to avoid an arrest or prosecution; or to avoid some other unwanted situation.
Fleeing or running away
Transient, fleeting or ephemeral
Elusive or difficult to retain
فراری پس از ماه‌ها پنهان شدن سرانجام دستگیر شد.
The fugitive was finally captured after months of hiding.
حیات وحش فراری در زیستگاه طبیعی خود می‌تواند دشوار برای مشاهده باشد.
Fugitive wildlife can be difficult to observe in their natural habitat.
معنی فارسی کلمه fugitive
:
فراری، کسی است که از دست قانون فرار می‌کند یا پنهان شده است.
