معنی فارسی fuselage
B2 /ˈfjuːzəˌlɑːʒ/بدنه اصلی یک هواپیما که به طور معمول شامل فضای مسافر و بار می‌شود.
The main body of an aircraft, typically containing the passenger and cargo area.
- noun
noun
معنی(noun):
(aeronautical) The main body of an aerospace vehicle; the long central structure of an aircraft to which the wings (or rotors), tail, and engines are attached, and which accommodates crew and cargo.
example
معنی(example):
بدنه هواپیما باید قوی و سبک باشد.
مثال:
The fuselage of the airplane must be strong and lightweight.
معنی(example):
مهندسین بدنه را طراحی کردند تا مقاومت در پرواز کاهش یابد.
مثال:
Engineers designed the fuselage to reduce drag during flight.
معنی فارسی کلمه fuselage
:
بدنه اصلی یک هواپیما که به طور معمول شامل فضای مسافر و بار می‌شود.
