معنی فارسی grout
B1 /ɡɹaʊt/دوغاب، ماده‌ای که در فضاهای بین کاشی‌ها و سنگ‌ها استفاده می‌شود.
A thin mixture of cement and water for filling the gaps between tiles.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A thin mortar used to fill the gaps between tiles and cavities in masonry.
معنی(noun):
Coarse meal; groats.
معنی(noun):
(typically used in the plural) Dregs, sediment.
معنی(noun):
A kind of beer or ale.
verb
معنی(verb):
To insert mortar between tiles.
مثال:
I spent the whole afternoon grouting the kitchen floor.
example
معنی(example):
شما به دوغاب نیاز دارید تا فضاهای بین کاشی‌ها را پر کنید.
مثال:
You need grout to fill the spaces between tiles.
معنی(example):
دوغاب می‌تواند رنگ‌های مختلفی داشته باشد.
مثال:
The grout can be different colors.
معنی فارسی کلمه grout
:
دوغاب، ماده‌ای که در فضاهای بین کاشی‌ها و سنگ‌ها استفاده می‌شود.
