معنی فارسی hoarding
B1 /ˈhɔːdɪŋ/احتکار، عمل جمع‌آوری بیش از حد اشیاء به طوری که زندگی روزمره تحت تأثیر قرار گیرد.
The practice of accumulating items in a haphazard way.
- noun
noun
معنی(noun):
A temporary fence-like structure built around building work to add security and prevent accidents to the public.
معنی(noun):
A roofed wooden shield placed over the battlements of a castle and projecting from them.
معنی(noun):
A billboard.
example
معنی(example):
احتکار می‌تواند به شرایط زندگی ناسالم منجر شود.
مثال:
Hoarding can lead to unhealthy living conditions.
معنی(example):
او تحت درمان برای احتکار است.
مثال:
He is undergoing therapy for hoarding.
معنی فارسی کلمه hoarding
:
احتکار، عمل جمع‌آوری بیش از حد اشیاء به طوری که زندگی روزمره تحت تأثیر قرار گیرد.
